.. en blijf daar zo lang mogelijk.
In februari schreef ik een blog: ’Presteren…..moet de lat wel zó hoog liggen?’ Daar wil ik, daar moét ik echt nog wat aan toevoegen.. met voortschrijdend inzicht wel te verstaan..
Jeffrey Wijnberg is psycholoog en columnist bij een landelijk dagblad. Enige tijd geleden schreef hij een column over de Comfortzone. Geheel in zijn traditie van de milde provocatie met als doel om mensen op een frisse manier tot nadenken te stimuleren. Waarschijnlijk omdat ik aanhanger ben van deze methode en altijd open sta voor de andere kijk op zaken, kreeg ik zijn column aangereikt van iemand die dit wel bij mij vond passen.
Uit je comfortzone stappen lijkt tegenwoordig dé enige manier om de wereld te laten zien dat je ‘goed’ bezig bent. Wie het beste uit zichzelf wil halen (en de vraag is of we dat nu écht, écht allemaal wel willen..) kan dat kennelijk alleen maar doen door uit die vermaledijde Comfortzone te stappen. Terecht vraagt Jeffrey, en ik hoop velen met hem, zich af wat dan die comfortzone is? Ik denk dat iedereen dat voor zich kan bepalen, maar dat we het over het algemeen met elkaar eens zijn dat het die levensomstandigheden zijn waarbij je redelijke controle hebt en de dingen zijn zoals ze bij jou gevoel van tevredenheid en geluk passen. Maar helaas weten we ook dat het leven allerlei zaken op je pad brengt waar je geen controle over hebt en die niet passen bij jouw gevoel van tevredenheid en of geluk. Daar hoef je doorgaans niets voor te doen. Ze komen vanzelf en vaak niet eens alleen.
Maar als het dan toch zo is dat de comfortzone geen voortdurende status quo is, waarvoor, in hemelsnaam, zou je er dan vrijwillig uitstappen? What the.. je hebt al genoeg moeten doen om ER IN te komen of er zo lang mogelijk in te blijven! Misschien moeten we het dan ook wat nuanceren. Geniet van de opbrengst van jouw inspanningen en geniet intens van het leven IN jouw comfortzone, maar.. weet dat het nooit eeuwigdurend is en dat wetende, is het misschien goed om te overwegen:
– Je wacht net zolang tot je eruit geknikkerd wordt;
– Je zet nu al wat in gang om jouw eigen, gecontroleerde, tijdelijke ongemak te creëren zodat je zo kort mogelijk uit jouw heerlijke comfortzone hoeft te zijn.
De keuze is natuurlijk aan jou en het kan geen kwaad om dáár zo nu en dan over te sparren..
Jack
Herkenbaar artikel vanuit de diverse stapjes die ik zelf tot nu toe heb kunnen maken in mijn eigen loopbaan en het leidinggeven aan een team met fijne collega’s in mijn huidige functie. Soms de ‘randen’ opzoeken om iets nieuws te ontdekken. Vanuit de comfort zone heb ik mijzelf regelmatig in kleine stapjes uitgedaagd om iets nieuws te ontdekken aan de grenzen van mijn vakgebied. Vind het soms best lastig en heb geleerd om mijzelf toe te staan om fouten te mogen maken. Misschien is het ook wel gewoon onrust en nieuwsgierigheid. Ik probeer dat ook aan te moedigen bij de collega’s uit mijn team. In kleine voorzichtige stapjes, omdat het moeilijk is om die ‘veilige’ omgeving soms los te laten.
Karen Bijland
Dat schrijf je mooi Jack. Het is bijna ‘onnatuurlijk’ om een veilige omgeving los te laten. Moeder natuur heeft ons dat heel goed geleerd. Tegelijkertijd leert ze ons ook dat het afwegen en nemen van zekere risico’s kan leiden tot het overleven van de soort en het ontwikkelen van weerbaarheid, groei en vooruitgang. Eigenlijk helemaal niets nieuws onder de zon…..Wat mooi dat je ook jouw collega’s meeneemt, stimuleert en prikkelt om hun ruimte te vergroten. Dat is wat volgens mij een ongelooflijk belangrijk onderdeel van leiderschap is. Als je daar eens over wilt sparren….Neem gerust contact op.
Mooie dag en nogmaals dank voor jouw reactie